|
|
 Smażone, gotowane, albo grillowane. Bakłażany, papryki, ziemniaki oraz tofu. Do tego kiełki, grzyby i przeróżne rodzaje sałat. Chiny to zdecydowanie jedzeniowy raj. Głowa boli tu od nadmiaru potraw. Mało który kraj oferuje tak różnorodne możliwości kulinarne i mało który żąda za te smakołyki tak niewiele pieniędzy.
 Do targowania trzeba mieć serce i czas. Tego serca nie charakteryzuje dobroć i wyrozumiałość, ale tupet, stanowczość i przekonanie, że cena zawsze jest zbyt wysoka. Czas natomiast potrzebny jest do rozegrania całej gry, bo w pośpiechu dobrej transakcji po prostu nie da się przeprowadzić. W naszym tandemie serce mam ja, a Kuba zawsze ma czas.
 Proces decyzyjny w naszej dwuosobowej rodzinie zazwyczaj wygląda tak:
- Może kupimy sobie rowery? - zaproponował Kuba - A po co nam one - zaczęłam się zastanawiać – przecież mamy te, które podarował nam dziadek. Do jazdy po mieście w zupełności wystarczą – dodałam.  W odstępach kilkunastosekundowych odzywają się nasze budziki. Raz za razem wyją wniebogłosy czekając, by w końcu para, która tego dnia pełni dyżur śniadaniowy, rozpoczęła powolne wstawanie. Przyszła jesień i z każdym dniem jest coraz chłodniej, dlatego też coraz trudniej przychodzi nam opuszczanie ciepłych śpiworów, szczególnie kiedy na zegarze wybija dopiero 6:30. Na śniadaniowe menu składają się wszelkiego typu kasze i płatki owsiane. Do tego orzechy i owoce, a w ramach deseru mocna kawa. Potem przychodzi czas na pakowanie, rozgrzewkę, toaletę i wyjazd, który następuje o 8:30.
 W pierwszej chwili hotel wydawał się być luksusowy. Przestronny hol wyłożony był imitacją marmuru. Na środku ustawiono fontannę, którą wieńczyła wielka kompozycja ze sztucznych kwiatów. Wszystko było tu niby na swoim miejscu - plik reklamowych ulotek, zegary pokazujące czas w różnych zakątkach świata, gazety do dyspozycji hotelowych gości.
 Po trudach związanych z pokonaniem granicy kirgisko-chińskiej wylegiwaliśmy się na wygodnych i wyłożonych poduszkami podestach hostelowego dziedzińca. Z dużą przyjemnością obserwowaliśmy przybywających nowych rowerzystów, którzy tak jak i my mieli jeden pomysł na zagospodarowanie swojego czasu: odpocząć w dobrym towarzystwie, napić się piwa, dużo zjeść i co nieco zobaczyć. Łączyły nas też te same rowerowe problemy. Co się zepsuło, jak to naprawić i gdzie kupić zapasowe części.
 Tego dnia miało być zimo, ale słonecznie. Miało też być lekko pod górę z wiatrem w plecy. 70 km chcieliśmy pokonać w 4-5 godzin, by jeszcze tego samego dnia móc przekroczyć kirgisko-chińską granicę. "Miało być" to naprawdę idealnie określenie. Wszystko bowiem tego dnia miało być inaczej - inna pogoda, inne humory, inny efekt końcowy. Bo zamiast pięknych widoków była mgła, zamiast lekko pod górkę była walka o każdy przejechany rowerem metr.
 Czas ucieka, więc załatwiamy dosłownie ostatnie sprawy, kupujemy rzeczy, których jeszcze nam brakuje, szykujemy się na Wielkanocne ucztowanie, a zaraz potem w drogę!
|
RSS Feed